«Γιατί κλαις;» του λέει.

«Γιατί χάνω τον Χριστό μου».

«Γιατί γελάς;» του λέει.

«Γιατί πήρα τον Χριστό μου»

«Γιατί την παντρεύτηκες;» του λέει.

«Αγαπούσε πολύ τον Χριστό μου».

«Για τα παιδιά σου τι θέλεις;» του λέει.

«Ότι θέλει τα κάνει ο Χριστός μου».

«Γιατί έδωσες σ’ εκείνον;» του λέει.

«Θα σταματούσε κι ο Χριστός μου να του δώσει».

«Γιατί απομακρύνθηκες;» του λέει.

«Εκεί μέσα ήμουν ξένος του Χριστού μου».

«Γιατί αντέδρασες;» του λέει. 

«Γιατί είπαν του Πατρός μου κακό λόγο, του Χριστού μου τέτοιο πράμα να πούνε;».

«Γιατί σιώπησες;» του λέει. 

«Του Χριστού μου η σιωπή και έπρεπε».

«Θα πεθάνεις!!» του λέει. 

«Επιτέλους, να πάω στον Χριστό μου!!».

Εκοιμήθη χρονών εβδομήντα. Κατέβει ο ίδιος ο Κύριος να παραλάβει την ψυχή του ανθρώπου.

«Ο Ιησούς Χριστός μου!!!» αναφώνησε στην κλίνη. 

«Με αγάπησες πολύ» είπε ο Κύριος επί της κλίνης του.

«Χωρίς εσένα, διαλυόμουν, Κύριε».

Τον πήρε.